38/10
1950’lerde Mexico City’de, kırklı yaşlarındaki bir Amerikalı göçmen, küçük bir Amerikan topluluğunun ortasında yalnız bir hayat yaşamaktadır. Ancak, genç bir öğrencinin gelişi adamı sonunda biriyle anlamlı bir bağ kurmaya iter.. En sonunda, Daniel Craig, Guadagnino ile seçme kasetlerini izledikten ve Starkey’i gördükten sonra ona “İşte o adam” dedikten sonra Luca Guadagnino’yu Drew Starkey’i seçmeye ikna eden kişidir.. William Lee: Kıçının üstünde otur! Ya da Donanmada geçirdiği dört yılın ardından geriye ne kaldıysa.. The Graham Norton Show’da yer aldı: Daniel Craig/Nicola Coughlan/Jesse Eisenberg/Kieran Culkin/Flo (2024). Naked Lunch’ı (1991) hiç izlemedim, ancak 2024 Londra Film Festivali’nde Queer’in gösterimi sırasında kendimi bunu çok düşünürken buldum – muhtemelen beklenen bir şeydi, zira William S. Burroughs her iki film için de kaynak materyali sağlamıştı. 1950’lerin Meksika’sında, William Lee, kırklı? Ellili? yaşlarındaki Amerikalı bir yazar, günlerini sarhoş olarak, uyuşturucu kullanarak ve diğer erkeklerle rahat seks yaparak geçirmektedir. Bir gün, genç ve kaslı Eugene bara girer ve Lee vurulur. Ama Eugene ne ister? Ve sonra düşünülmesi gereken o telepatik uyuşturucu var… Yönetmen Luca Guadagnino’nun bu filmle stilistik olarak ne elde etmeye çalıştığından emin değilim. Setler neredeyse sadece donuk kırmızılar ve zeytin yeşili gibi düz renklerle dekore edilmiştir ve filmin geçtiği döneme saygı göstermeye çalıştıklarını düşündüren o belirsiz, gerçekçi olmayan, temiz, Technicolor görünüme sahiptir. Ama durum buysa, neden kesinlikle 50’lere ait olmayan rock ve tekno film müziği? Daniel Craig (benim hayal gücüm mü yoksa Sid James gibi konuşmaya mı başlıyor?) sürekli olarak kendine ait olmayan bir aksanla saçma sapan şeyler söylemek zorunda kaldığı için başrolde engelleniyor. Drew Starkey, manipülatif Eugene rolünde daha incelikli bir performans sergileyebiliyor ve kesinlikle gösterişli görünüyor. Lesley Manville, Güney Amerika ormanında yaşayan bir doktor olarak tanınmaz – makyaj ekibine aferin! Bu, bana anlatı içeriğinden çok sanat tarzıyla ilgili görünen türden bir film. Bir kere izlemek güzeldi ama bir daha izlemem.
Leave a Reply